عزیزترین و مبغوض‌ترین مردم چه کسانی هستند؟
تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۴۳۴۸۶
بعد از قرآن کریم، حدیث دومین منبع و سند دین شناسی و تعیین کننده راه سعادت انسان‌ها است. تکیه بر این منبع حیات بخش در برخی حوزه‌های دین پژوهی همچون فقه و بخش‌هایی از اخلاق بیشتر و گسترده‌تر است؛ زیرا اصول این دانش‌ها در قرآن به اجمال و اشاره آمده و تفصیل آن را باید در حدیث یافت.
حضرت آیت الله خامنه‌ای همواره در ابتدای درس خارج فقه خود که تا پیش از کرونا، چندین سال منظم برگزار گردید به قرائت و تبیین و شرح یک حدیث می‌پرداختند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای جلسه درس خارج فقه ۲۳ آبان ۱۳۷۹ با استناد به روایتی از امام حسین (ع) به تبیین عزیزترین و مبغوض‌ترین مردم می‌پردازند که در ادامه فیلم و متن این جلسه تقدیم مخاطبان می‌شود:
وَ قیلَ لِاَبی عَبدِ اللهِ (عَلَیهِ السَّلامُ): مَن اَکرَمُ الخَلقِ عَلَی الله؟ فَقالَ (عَلَیهِ السَّلامُ) اَکثَرُهُم ذِکراً لله
بنا بر این روایت، نفْس یاد خدا یک ارزش است، با قطع نظر از اطاعت که آن هم یک ارزش دیگری است؛ وجه آن هم معلوم است، چون خود ذکر و یاد، مقدّمه همه‌ی خیرات است؛ «اِنَّما تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکر» (۲) که اصلاً [اگر]یاد و توجّه و ذکر نباشد، اِنذار انبیا هم امکان‌پذیر نخواهد بود؛ یعنی توجّه و یاد. نقطه‌ی مقابل ذکر، غفلت است که اگر غفلت شد، باب همه‌ی خیرات بر روی انسان بسته خواهد شد. لذاست که خود ذکر در اینجا یک ارزشی محسوب شده.
قُلتُ فَمَن اَبغَضُ الخَلقِ اِلَی الله؟ قالَ (عَلَیهِ السَّلامُ) مَن یَتَّهِمُ الله
آن [فِقره‌ی قبلی]«اَکرَمُ الخَلقِ عَلَی الله» بود، [یعنی]عزیزترین مردم؛ در این [فِقره]سوال می‌کند که مبغوض‌ترین مردم کیست؟ [حضرت می‌فرمایند:]آن کسی که خدا را متّهم کند.
قُلتُ اَحَدٌ یَتَّهِمُ الله؟ قالَ (عَلَیهِ السَّلامُ) نَعَم، مَنِ استَخارَ اللهَ فَجاءَتهُ الخیَرَةُ بِما یَکرَهُ فَیَسخَطُ فَذلِکَ یَتَّهِمُ الله
راوی می‌گوید: عرض کردم مگر کسی خدا را متّهم می‌کند؟ فرمود: [بله]، کسی که در یک مسئله‌ای از خدای متعال طلب خیر می‌کند -در اینجا معلوم نیست که مراد از استخاره، این استخاره‌ای که ما با تسبیح و قرآن می‌کنیم باشد؛ استخاره یعنی طلب خیر کردن؛ همچنانی که در صحیفه‌ی شریفه‌ی سجّادیّه هم عنوان دعایی است، فی الاستخارة مِن الله، (۳) در [مورد]استخاره و طلب خیر کردن- تضرّع می‌کند، دعا می‌کند که آنچه خیر من است در این امر اتّفاق بیفتد، بعد، اختیار پروردگار، آن چیزی است که او آن را کراهت دارد، آن را نمی‌پسندد، آنچه در پاسخ دعای او واقع می‌شود، آن چیزی نیست که او پیش‌داوری کرده، و قبلاً آن را در دل خود خواسته و آن را ترجیح داده است، [پس]خشمگین می‌شود؛ این، [آن]کسی است که خدای متعال را متّهم می‌کند. خدای متعال عالِم است به همه‌ی جهات و همه‌ی مصالح و مفاسد، و دعای این شخص هم مستجاب شده است لکن، چون او عالم نیست، چون نمی‌داند و خیر خود را تشخیص نمی‌دهد، خدای متعال را متّهم می‌کند که خیر مرا به من نداد. این یکی.
قُلتُ وَ مَن؟ قالَ یَشکُو الله
این راوی سوال می‌کند که دیگر چه کسی متّهم می‌کند خدای متعال را؟ [فرمود:]آن کسی هم که از خدا شکایت می‌کند، [در واقع]خدا را متّهم می‌کند.
قُلتُ وَ اَحَدٌ یَشکُوه؟ قالَ (عَلَیهِ السَّلامُ) نَعَم مَن اِذَا ابتُلِیَ شَکا بِاَکثَرَ مِمّا اَصابَه
راوی میپرسد: آیا کسی هست که از خدای متعال شِکوه کند؟ شکایت کند از خدای متعال؟ بله، هستند؛ لازم نیست حتماً بنشیند پای کسی درد دل کند که العیاذ بالله خدا به ما این کار را کرد، این بدی را کرد؛ لازم نیست این جوری باشد، این هم نوعی شکایت از خدا است که وقتی که مبتلای به یک گرفتاری شد، شکایت می‌کند از آن ابتلاء خود بیش از آنچه شایسته‌ی شکایت کردن است. فرض کنید یک بیماری‌ای دارد، می‌پرسند: آقا حال شما چطور است؟ بنا می‌کند که «بله، چقدر چنینیم، چنانیم»، شِکوه می‌کند از حال خود، در حالی که واقع قضیّه این جور نیست و این همه شکایت ندارد؛ امّا او بیش از اندازه از درد خود، از حال خود، از روز خود، از فقر خود شکایت می‌کند. آن کسی که وقتی مبتلا می‌شود، به بیش از آنچه به او بدی رسیده است شِکوه می‌کند [نزد خدا مبغوض است].
قُلتُ وَ مَن؟ قالَ (عَلَیهِ السَّلامُ) اِذا اُعطیَ لَم یَشکُر وَ اِذَا ابتُلیَ لَم یَصبِر
سوال می‌شود: دیگر چه کسی؟ این هم یک کس [دیگری]که وقتی نعمت خدا به او می‌رسد شکر نمی‌کند، امّا وقتی بلای الهی به او می‌رسد صبر نمی‌کند و شکایت می‌کند، شِکوه می‌کند.
قُلتُ فَمَن اَکرَمُ الخَلقِ عَلَی الله؟ قالَ (عَلَیهِ السَّلامُ) مَن اِذا اُعطیَ شَکَرَ وَ اِذَا ابتُلیَ صَبَر
این‌ها تأدیب الهی و تربیت خدا است که ما نفوس خودمان را تقویت کنیم.
۱) تحف‌العقول، ص ۳۶۴؛ «از امام صادق (علیه السّلام) سوال شد که ارجمندترین مردم نزد خدا چه کسی است؟ امام (علیه السّلام) فرمود: هر کس که بیشتر خدا را یاد کند و بیشتر فرمانش بَرَد. [راوی گوید]عرض کردم: مبغوض‌ترین مردم نزد خدا چه کسی باشد؟ امام (علیه السّلام) فرمود: آن کس که خدا را متّهم نماید. عرض کردم: آیا کسی باشد که خدا را متّهم کند؟ امام (علیه السّلام) فرمود: آری! آن کس که خواهان خیر از خداوند شده و خیری که به او رسیده ناپسندش آمده و خشمگین گردیده و خدا را متّهم نموده است. عرض کردم: دیگر چه کسی [نزد خدا مبغوض]باشد؟ امام (علیه السّلام) فرمود: کسی که از خداوند شِکوه کند. عرض کردم: آیا کسی باشد که از خداوند شِکوه نماید؟ امام (علیه السّلام) فرمود: آری! آن کس که، چون به مصیبتی دچار گردد، به بیشتر از آنچه به آن دچار شده شِکوه نماید. عرض کردم: و دیگر چه کسی [نزد خدا مبغوض]باشد؟ امام (علیه السّلام) فرمود: آن کس که، چون به او بخششی رسد سپاس نگزارد و آنگاه که به بلایی دچار گردد شکیبایی نکند. عرض کردم: پس چه کسی ارجمندترین مردم نزد خدا است؟ امام (علیه السّلام) فرمود: آن کس که، چون بخششی به او رسد سپاس گزارد و، چون به بلایی دچار شود شکیبایی ورزد.».
۲) سوره‌ی یس، بخشی از آیه‌ی ۱۱؛ «بیم دادن تو، تنها کسی را [سودمند]است که کتاب حق را پیروی کند…»
۳) اشاره به دعای سی‌وسوّم صحیفه‌ی سجّادیه
منبع: مهر
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: قرآن کریم حدیث علیه الس لام دیگر چه کسی خدای متعال عرض کردم ل ی الله نزد خدا آن کسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۳۴۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تکریم زائران ایرانی در مدینه به خاطر حمله به اسرائیل
به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از برنامه‌های بعثه مقام معظم رهبری در مدینه منوره برگزاری جلسات انس و معرفت است که هر شب در یکی از هتل‌های مدینه برگزار می‌شود، این جلسات شامل قرائت قرآن، سخنرانی و مداحی است.
در جلسه انس و معرفت که در یکی از هتل‌های محل اسکان زائران ایرانی برگزار شد، پس از قرائت آیاتی از کلام الله مجید، حجت الاسلام والمسلمین احمد زمانی مسئول دفتر نمایندگی بعثه مقام معظم رهبری در مدینه در سخنانی درباره اهمیت شهر مدینه و شخصیت رسول مکرم اسلام سخن گفت.
وی در بخشی از سخنان خود با اشاره به آیه ۱۷۴ سوره نساء"یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَکُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ نُوراً مُبیناً-ای مردم، برای هدایت شما از جانب خدا برهانی (محکم) آمد، و نوری تابان به شما فرستادیم"، اظهار داشت: خداوند، رسول الله (ص) را برهان برای همه مردم معرفی می‌کند و می‌فرماید که ای مردم رب تان با ارسال رسول الله (ص) برهان به سوی شما فرستاده است.
زمانی افزود: برهان دلیل محکم و قاطعی است که نیاز به استدلال ندارد، برهان در آیه ۱۷۴ نساء یعنی وجودی که هر جا پا می‌گذارد مردم همه باورهای غلط شأن را کنار می‌گذارند و نیاز به استدلال ندارند.
وی از عملیات تنبیهی ایران علیه اسرائیل به عنوان یک برهان یاد کرد که بدون نیاز به استدلال ضعف جامعه عنکبوتی رژیم صهیونیستی و قوت و عزت ایران اسلامی را نشان داد.
زمانی افزود: این روزها در مسجدالنبی شاهد رفتار توأم با احترام و تکریم زائران دیگر کشورها با زائران ایرانی هستیم که به خاطر حمله به اسرائیل است، این یعنی حمله نیروهای ایران اسلامی به اسرائیل خودش یک برهان است.
وی با گریزی به ماجراهای زندگی حضرت فاطمه (س) خطاب به بانوان زائر گفت: بانوان محترم! صدیقه طاهره (س) یک برهان و رفتارهای فاطمه (س) برهان و مسیر هدایت و نور است. آن بانوی بزرگوار خود با دستاس گندم را آرد و تمام ثروت را وقف در راه خدا می‌کند.
در پایان این مراسم، مالکی نژاد مداح اعزامی بعثه مقام معظم رهبری، به نوحه خوانی و مدیحه سرایی در رثای اهل بیت (ع) پرداخت.
کد خبر 6094294
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند